VAZGEÇTİMyokluğunda biriktirdiğim acılar cebimde uzunca bir yolculuk yine sen içimde soluksuz kaldığım gecelerde bile bile bile gelmeyeceğini sessizce göğsümde emzirdiğim bin hasret var sessiz kalışım yokluğuna çırpınışlarım kanar durur bir yerlerde yalnızlığım ayım güneşim şimdi karanlık heryanım tutunmak gecenin yakasına sinsice damla damla ve usulca birikircesine pusuya yatan acılarım yalnızlığa demir atmış yarınlarım susmanın koynunda sensizliğe suçüstü yakalanışlarım konuşsam anlatacaktım konuşsam anlamayacaktın payıma düşeni aldım sağır olurmuş yaranın dili ve körmüş geniş zaman kipinde öznesizim sanki ayaklarından vuruldu geleceğim yorgunum yoruldum gitmelerin tümüne ansızın sızım sızım bir melodi dilimde d/üşüyorum ulu orta artık tut elimi demiyeceğim vazgeçtim… Şimdi adımın anlamındayım yoksun... Özlem |