44
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1933
Okunma
uzaklardan ışıkları görülüyor şehrin
yıldızlar gibi pır pır yanıp sönen
bir de bulutlar kalksa ya üstünden
güne doğursa güneşi
üstümüze yapışan yalnızlık denen delilik
elim dilim şiir kokuyorken üstelik
al götür beni o uzak akşamlara
şimdi bir sevdanın arka sokağına
kıvrılır yalnızlığım
içsizim, sensizim belki de kimsesizliğim
sahipsizliğim en çok da
batırıyor parmaklarını cana
imgelerle dansını bırakalı kelimelerim
berraklığına sığınıyorum nefeslerinin
rüzgârımla yanmazsın sanma
bir selâm olsun bari yolla
gölgesi vuruyorken aşkın duvarlarıma