Hüzünlü FırtınamEllerimde gri bir hüzün buğusu Yağan yağmurdan arta kalan toprak kokusu Yıllardan, yollardan yazamadıklarımdan Ah da seni nasıl anlatsam! Dinmiyor içimde kaybetme korkusu... Yokluğunu yaksam da ısıtsam buz tutan yüreğimi Yalnızlığımı salıversem boş sokaklara Adım adım adını yazsam kaldırımlara Savursam kimsesizliğimi dalgalara Anlatmaz hiçbir kelime sensizliğimi Dinmez içimde kopan fırtına... Zaman çağlayan içli bir keman Üşüyorum sensizlikten Ah bir elimi tutsan! Bilmem ki seni kimlerden sorsam Dil susar da yürek susmaz ah canım Kırıkları elinde kaldı canımın... Yıldızları yıkıyorum hergece gözyaşlarımla Mesafeler kurşun olup dönüyor bana Özlemin bir dağ olmuş sırtımda İki gözüm, en güzel sözüm Anla artık n’olur Seni çok seviyorum.... Şarkı söyleyebileceğim bir yere götürsün beni sevgilim, üşüyorum..... Özlem |