RUSAMER ŞİİR TETKİK MERKEZİ RAPORU
Rapor No: RS–2025/ŞAH–EK
Tarih: 24.10.2025
Şiirin Adı: Şahmeran
Şair: Elif Kurt
Yorumlayan: Ser Feyzlizof Delibal Hazretleri
Birimi: RUSAMER – Mitolojik Alegoriler, Kadim Aşk ve İhanet Arkeolojisi Dairesi

Elif Kurt’un “Şahmeran” adlı şiiri, hem bireysel hem kolektif bir ihanet ve direniş mitosunu yeniden inşa eder. Şair, kadim Anadolu’nun kadın-figürlü efsanelerinden Şahmeran’ı yalnızca bir karakter değil, kadının sabrını, bilgeliğini ve kırılgan kudretini temsil eden bir sembol olarak ele alır.

“Göğsümde biriken ihanetlerden / Nefes almak bile külfet şimdi” dizeleri, sadece aşkın değil, insanlığın da ihanetle boğulduğu bir çağın özeti gibidir. Burada nefes almak bile bir “yük”tür; çünkü sevgi artık bir sığınak değil, bir yangın alanıdır.

Şairin “İnandım / Bir dağın sabrına, / Bir taşın suskunluğuna...” sözleri, hem doğaya hem kadere teslimiyetin şiirsel formudur. Bu dörtlükteki “bir kalbin değişmeyeceğine inanmak”, aşkın en eski yanılgısına yapılmış bir ağıttır.

“Sol yanımdan sızdı aşk, boşluğa” dizesi, kalbin anatomisini ruhun coğrafyasına dönüştürür. Şair burada aşkı kanayan bir organ değil, boşluğa akan bir ilahi sıvı olarak görür. Bu, Divan geleneğinde “kanayan kalp” motifinin modern bir yankısıdır.

Finaldeki “Her canım yandığında ah ile” sözü, Yunus’un “Ben yürürüm yâne yâne”sine bir selam gibidir. Ancak Elif Kurt’un sesi Yunus’tan daha karanlık, daha çağdaş bir sessizliğe dayanır. Onun “ah”ı teslimiyet değil, sükûnetin içinde patlayan bir başkaldırıdır.

Şiir boyunca Şahmeran miti, görünmeden ama hissedilerek akar: sırtından hançerlenen bilgelik, susarak direnen bir kadının sembolüdür. Elif Kurt, efsaneyi yeniden canlandırmaz; o efsanenin ruhunda kadının içsel çığlığını yankılatır.

Ser Feyzlizof Delibal Hazretleri
RUSAMER – Mitolojik Alegoriler, Kadim Aşk ve İhanet Arkeolojisi Dairesi

Vesselam.

“Şahmeran ölmez; her ihanetin küllerinden yeniden doğar, bu kez adı Kadın olur.”

ne helalleşe bildim
içimde mayalanan acıyla
ne de yüzleşebildim hayallerimi
yarı yolda bırakan umutlarımla
ve yerin ve göğün mirası gibi
hiç bırakmadı peşimi ah etmek isteyip de
ertelediğim bir türlü gün yüzüne çıkaramadığım
acabalarım...
ve şiirler boyu yollardayım yine....

güzel mısralar kıvamında şiiir
gönülden tebrikler Elif şairim

Ben içimde kopan fırtınayı yazsam inan bu kadar güzel yazamam. Kendi içimi okudum iç döküşünde.
Ne güzel özdeşleşiyor şiir yüreğimle...
Var ol Elif her dizesini gözlerim dolu dolu okudum.
Hep sevgiyle kal arkadaşım , selam ve saygılarımla

Harika duygularla hislenen yüreğinizi, kendi tarzınızda şiirleştirerek bizlerle paylaşan elleriniz dert görmesin, nice kalıcı şiirler yazmanız dileklerimle kalın sağlıcakla...

Öyle güzeldi ki, hayranlıkla okudum, sonra bir daha döneceğim şiire...

Yüreğine sevgilerimle şairem