16
Yorum
50
Beğeni
4,8
Puan
692
Okunma
beyaz boşluğun buluttan düşü
siyah gölgelerde erirken
dile gelsin sevincin
kristal yalnızlığı
...
bütün gece
g’özlerimin karasına ağlayan ışıkta
kucakladım güneşin sessizliğini
düş ipliğiyle dokunan ebruli gölgede
ay’ın buğulu inceliği beyaz perde
üzüm parçalı hayaller geçer/
sesimin karı yağan şiirler/
ovalar,atlar...
yüreğim,
sevincimin yarısında kaç avuçluk ağız olur
o muhteşem dünya
açar ağaç kıvamında zaman
martılar dilleşir
yağmur yağar sonra
yeryüzü çiçeğiyle yıldızlı bir balkona
parmağıma asılı gecenin renginde şafak
bulutsu kumların güzelliğine yâr
getirin mavili kuşları kalbimin kentine
denizin uykumu çarptığı darlıkta
kekeliyorum çocukluğumu..
sırtımdan hüzün köprülü karanlık yürüyor
pencerede ay yalnızlığı
fenerli tohumun uzun yolculuğu
o kadar çok anlattım ki satırlarıma
tuttum atlasın sarı iklimini..
dudaklarımdan kayan terin ırmak derinliği
kanatılmış çığlığın yüzüyle geçer baharı
uyanışımı zincirliyor yaprak serinliğinde sabah
rüzgarın içime doğan vaktinde
Lahza telâliyle dokunmuş sabrın kıyısındayım.
gizlice s/aklım
çek gövdemi ruhuna
avuçlarınla dök üzerime gümüşten bir rüya,
bir gecelik ilmekle çözülsün içimin dilsiz masalı...
5.0
96% (23)
1.0
4% (1)