İki Sözcük Korkusu
Ne kül oldum ne yangın.
Beni böyle köz bıraktın yaşamak! Aşkın gür ırmaklarında. Düne küskün, Güne yorgun, Yarına çıkarım yok. Bir ömürden elde kalan Mısra dizme mahareti, Oysa iki sözcüktü Dilimin tüm zahmeti. Ama boyu yetmedi Duvarını aşmaya, Yıkamadı bir türlü Korku denen illeti. Benim ahmak yüreğim Değirmen taşı gibi Döner ha döner şimdi. Oturup söz deryasından, Damla ayıklar. Gidenler gittiğiyle Kalanlar bittiğiyle Kalbim yalnızlığını Öğüttüğüyle kalır. Ne yokuş oldum ne iniş, Beni böyle düz bıraktın yaşamak! Aşkın sıradağlarında. Barış Çelimli |
Değirmen taşı gibi
Döner ha döner şimdi.
Oturup söz deryasından,
Damla ayıklar.
şiirlerin güzel iğdedikeni