İyi bak ey çocuk halimize;
Kaybolduk şu hayat mücadelesinde,
Şu dağ,şu taş toprak küstü bize...
Biliyorum,üzgünsün ey çocuk;
Ne senin göz yaşını dindirebildik,
Ne de yarana merhem olabildik,
Yalnızca yaralı geyiğin serzenişlerini izledik...
Biliyorum,unuttuk ey çocuk kültürümüzü;
Lakin yakındır geyiğin doğum yapması,
Yakındır ilmek ilmek işlenmiş kültürün sesi...
Biliyorum,endişelisin ey çocuk,
Lakin "Korkma" ile başlamıştır mücadelemiz,
"İstiklal" ile taçlanmıştır zaferimiz...

Gün karanlığa çalmışsa,
Elbet aydınlığa gebedir Gökkubbe...
Unutma ki ey çocuk,
Yüzyıl önce Bir Avuç Türk dendi mücadelemize,
Yüzyıl sonra Öksüz Türk dendi halimize...
Lakin umutsuzluk yok ey çocuk,
Ay ve Yıldız hep göğün direğinde...

İyi bak ey çocuk şu memleketin haline,
Her bir karışında atalarının izi kalmıştır,
Her bir yamacına tarihin dili yazılır,
Kıraç topraklarda bile açan çiçekler vardır...
İyi bak ey çocuk şu şanlı bayrağa,
Babanın,dedenin kanıyla vatandır kızıllığı,
Annenin,nenenin gelinlik duvağıdır beyazlığı...
Ey vatanın aydınlık yarını çocuk,
Sakın bez parçasıyla karıştırma şanlı bayrağı...
İyi bak ey çocuk şu ibret tablosuna,
Şu taşı toprağı seveni de çok,sevmeyeni de,
Hatırla,bu vatan için toprağa anlam vereni de,
Ne mutlu ki,Ata’sının izinden gidebilene de...

Gün karanlığa çalmışsa,
Elbet aydınlığa gebedir Gökkubbe...
Unutma ki ey çocuk,
Yüzyıl önce Bir Avuç Türk dendi mücadelemize,
Yüzyıl sonra Öksüz Türk dendi halimize...
Lakin umutsuzluk yok ey çocuk,
Ay ve Yıldız hep göğün direğinde...