Karanlık Mahzen
Karanlık bir mahzenin ardında,
Kalemimin son kez hatıraları yazıp çizdiği Yeraltında kalmış notlarımı,aramaktayım... Issız mı ıssız mahzenin ortasında, Takvim yapraklarının sadece şubatı yazdığı Şu rutubetli sayfalarda,savrulmaktayım... Suskun mu suskun mahzenin kenarında Akrebin soluksuzca yelkovanı kovaladığı Şu son yıldızlı geceyi,zoraki yazmaktayım... Karanlık bir mahzenin ardında Çaresizce çırpınışların içindeyim, Şuursuzca yazdığım satırların hecelerinde Kalemimle hunharca bir mücadeledeyim... Karanlık bir mahzenin ardında, Gökkuşağının yaşama sevinciyle çizildiği Şu gri gökyüzüne bakarak,ağlamaktayım... Sessiz mi sessiz mahzenin duvarlarında, Kartpostallık fotoğrafların mazide kaldığı Geçip giden zamanı,usulca anmaktayım... Dilsiz mi dilsiz mahzenin odalarında, Güneşin veda mısraları yazarak battığı Şu son ışıltılı günü,elemle uğurlamaktayım... Karanlık bir mahzenin ardında Şu batan güneşin son demlerindeyim, Apansız zilin çalmasını beklediğim saatte Şu son yıldızlı gecenin tan vaktindeyim... |