Yeşil Gömlekli İntiharhuylanır en derin yaraları katran tadında düşlerde / kara bir leke gibi durur mayhoş sabaha karşılarda gözümden sakındığım acılarımın sessiz sakin kilerinde avazımın çıktığı kadar bağırdığımın… ıslıklar bile çekmez nazımı hayretler içinde kalır bu baygınlık sabaha karşı ölümle tanışmak kabuslar içinde seni haykırarak uyanmak… aydınlıkların sinirleri gergin yeşil gömlekli bir intihardır şimdi seni değil ama gözlerini anımsamak nedeni ayrılıksa tımarıdır ölüm tüm acıların ama ben yalnız gitmem hiçbir yere bilirsin bir kolumda ay ışığı bir kolumda güneş gözüm kalmaz hiçbir eşiğinde mutluluğun Kağan İşçen (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir |