Rüzgâr kalbimde,
ışık istemeyen bir sessizlik.
Ruhum dolaşır kanının evinde.
Ne şey, ne iş, aşk bedenimin çalışmasıdır.
Senin kanınla örülür zaman.
Sözlerin düşer birçok yağmurun üstüne.

Bedenim gelir sana, su gibi kulakta.
Senin suretin taşır ışığıma bir şekil.
Sözün bir nesnede değil artık,
ama yavaşça iner kalbime.
Aşk,
hem yeni hem sonsuz bir şey.

Kanının yüzeyinde ruhum biz olur,
ne beden var ne kan.
Aşk gelir büyük bir ağaç gibi, ışığın çizimiyle.
Hiçbir şey konuşulmaz,
kelimeyi yağmur taşır.
Kalbim suyun evinde pişer,
ne duyar ne düşünür.
Gökyüzü bedenin gibi değişir,
yeni ama çamurlu.

Seninle öpüşmemiş bir anım yok.
Ateş içimizde yanar,
ruhumuz yazar varlığımızı.
Aşk toprakta dans eder,
gökyüzü yazar zamanı.
Ne uyku ne uyanıklık,
ruhum ışık saçar,
yaşam yaşamı besler.

Gökyüzü sonsuz,
ateş büyür,
zaman yanar,
yazılır,
gökyüzü alev alev.

Ateş bitmez,
yazı sonsuz,
kutsal ateş,
kutsal yazı.