Uzadıkça yürüdüğümüz yollar

Durulur çavlanlar umutsuzlukla.

Bir çıldırış hakim olur

Usanan şehrin insanlarında.

Bitmeyen yollar

Yarım kalan dizeler

Yüzlere yerleşemeyen tebessümler üstüne

Düşer birazdan pencereler önüne

Gülümseyen kelebek ölüleri..



Kaybolan düşlerimizin imamesi yüzünden

Yuvarlanır yerlerde göz boncuklarımız.

Yüreğine nakışlanan sökülür birazdan

Kehribar dökmesinden fışkıran sevdan.

Döner göz yaşların sedef taşına

Düşer birazdan pencereler önüne

Gülümseyen kelebek ölüleri...



İçine çekersin yüzüne yansıyan

Otobüs camlarında beliren hayat karelerini.

Kesersin saçları belinde esmer kızı

Okşaya durursun içine işleyen sırma ruhunu.

Özlemle çarpar burnuna

Yarinin kekik kokusu elleri.

Düşer birazdan pencereler önüne

Gülümseyen kelebek ölüleri.

Yakalarsın unuttuğun tebessümleri...



Leyl u Nehar