kavramsal algı.

bir tek yaşamanın adı kalsın
duraksız bir yol bu hayatın içi
nefesler ve durgunluklar zıttı
eşkiden taşlarda idi kabartmalar
simdi zamanın içinde gizli simgeler




dalgın bu yeryüzünün kanatları
uçmak için hep erken diyor
zamanın rüzgarını bekmek
o koyu seste durgunluğu mu esnetse
hani uzaklara cizilen derin su gibi



camlarda kalmıyor buğu ve
kırık binlerce yılı yapıstıramaz olgu
yoksun olan devrimin ucuydu
zeka ve akıl mantığı yendi
güçler ayrılıgında hukuk değistirmez


gerçeği

ve gerçek kalamayan düşünce
sınırsız zekada kaybolurdu ansızın
netlik için sadece kuşların yönü bulur
o girdap ve bitah kalan özgür ölümsüzlük.




amaç
yakın bir dağ gibi sonsuz
haklılık kadar yalın
umuda ne kursun nede fikir işler
yeni dünyada düzen sağ kalanın
yeterki ölmesin içimizdeki Çocuk