gerçek dısı

uzaklara gitmek kendini aramak gibi tuhaf yörüngeye iz bırakmanın
bir ton farkında olmak ardısık bir karmaşada özgür kanat takmak gibi


yol eğrisinde yalnızlıkla konuşmak kadar güzel ve iyi gelen bir şey yok
lili
etrafından dolaştım kalabalık insanların etrafındaki bos ve değersiz yanılgı adasında o gün üç derece gün değersiz bir hal aldı




ruhların kenarlarındaki saf sahilleri ezberlettim ücüngü gözüme
tanrı dağıt görsellerini bulmak için
hissettir bana ki acemi sıfatım sussun yerin dibi çok kalın seslerle döseli lili






kırmızı kanatlı altın his zerrelerini gördüm
yamalı bir ay batımında yalın ayaklarımla çizdim yamaç taşına
ünsüz kalan kırıklarıma yürek taşında ezdi umudun bedeli esaret




şimdi şiiri okuyandan çalıyorun bir vakit zaman
umarsızca bir delilik halimi okudular
hep anlamsızı seçtim o yüzden bu büyük karmaşa
yorgun gece demli bir düşünce bu ve bir şey hep anı kaldı .oda yalnızlığın zarif güzelliği.