Sarıyorsun Alevlerimi
Sarıyorsun Alevlerimi
sararsın alevlerimi ölüme bir şey bırakmaz gözlerin öfkem bir sana söner bilirsin iç rüzgarım kırılır erik çiçeklerinde yağmur bende âlâsı olur tüm çocuk ağlayışların geceyi hesapsızca içer israf ederimbulutlara ay ışığının vuruşunu sen olmazsın roman kahramanları yok olur kahramansız kalır dünya her şey aynılaşır kör bakar aynalar beyazlara ışıkları söner iç ülkemin biter o ara sessizlik başlar o en acı ömür gerçeği sensizlik uykusuzluk sensizliktense yakışır yüzüme geceyi gece yapan aşksa baş tacımdır uykusuzluk kıyamam düşlerime düşlerimle yıkarım gözlerimin sana bakmalardan kalan gri tortusunu aşkımıza dokunmadan sabahın ilk ışıkları karşımda öyle duruşun imgelerin parçalaması göz kapaklarımı ben görünmez adam Çarli okul yolunun en iddialı kaçağı ateş böcekleri yıllar sonra ışıksız kaldığı zaman ellerinin yokluğunun ölümü anımsatmışlığı kalbimin ansızın duracakmış gibi açması gözlerimi bir gece ansızın kollarını açar gibi beklerken Samanyolu yokluğunla adam olur ölüm bile bir ben olamam bilirsin yağmur düşkünü o korkak çocuk haylaz serseri fütursuzum sonbahara ayrılığa çıkacaksa her yaz yorgunluğunun sonu adres defterimin arasında gazelleri saçlarının çalacağım her kapı kumral bir cehennemdir artık yaşadığım her ev cehennemî bir kumrallık acılarımın ayracı ela bakışlarının yankısı kıvılcımı sensin kirpiklerimin en sabah halinin en yalın halinin bir yaşam özetidir seni böyle düşünmek içimdeki kırıklığın acımasız kırılganlığı Kağan İşçen (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |