Sin
sanki; ben sin, sen im
adı güzele yazılan kalp uçar, aşk kalır güneşe çıkma derdinde ruhlar karanlığın korumasında ölüler, ölüler, ölüler Filistin’den şanslıyız hâlâ bu utanca bu bedel rüzgârın yüzümde Ulu taşların avlusunda çınarlar gölgesinde çocukluğum su içtiğim çeşmeler uyuyan evliyaların koruduğu o şirin kasaba üzüldükçe çocuğum sevildikçe çocuk karıştım sağım sen, solun ben.. Sude Nur Haylazca (Vaha Sahra) |
Eywalalh hocam