Sesimi duyurmak için bu çığlıklarım
Ellerim kollarım bu yüzden çırpınıp duruyor böyle
Çığlık çığlığa
Sözcükler kifayetsiz kaldıkça
Duygular da dile gelmenin bir yolunu buluveriyor hemen
Bakışlarım sayıp sövüyor
dünyaya
Dizlerim bir garip kıvrılmış
Eklem yerleri çok acırmış gibi kıvranıp duruyorlar sanki
Gülüşüm de oturuşum gibi tıpkı
Bu
dünyadaki duruşum gibi eğreti
Bana ait olmaktan çok uzak
Bulutlar gibi tıpkı
Ya da onlardan da uzak bir şey gibi ya da biri
Belki de sen gibi