BEN KİMİM?
Zaman bir tüccar, dur durak bilmeyen,
Günler dönence, haftaları kovalayan gönlümle, Zülüflerime düşen ruhumdaki sızılar, Her bir tutamı acı kokar saçlarımın. Yerinde sayan bir meczubum. Kör nefsin kuklası, kurulu oyuncağı, Ruhunun becayişinde dolandırılmış. Aczini ancak o an anlamış biri, Aklı firar olunca yollarda kalmış. Düşmüş, yaralanmış. Yol ayrımının eşiğinde, Aydınlık ile karanlığın savaşında, Bir lahza ışığa hasret olmuş. Hisleri körelmiş. Ufka bakan gözleri ama, Yangınlar sarmış asi ruhunu, Kalbinin sahibi zuhur etsin diye gönle, Tek huzur yeri, mekanı münezzeh kalan, Her gün kabul olur muyum diye, Kulağı beş vakte dalan. Her vakitte cenneti tatmış Zavallı bir kulum. Her an O’na muhtaç. |
Her gün kaleminiz gelişiyor lakin biraz daha mısralandırsanız daha güzel olacak...
Umarım kırılmamışsınızdır
Saygım ile..