Susmaz sanıyordum
Sustu içimin kızıl çığlığı
-Bu yara götürür beni diyordum
Kurudu yaramın bordo kanı

...

Bendine bile racon kesen külhan bir nehirdim
Duruldum…
Hıncahınç, mahkeme salonlarında adını bir slogan gibi haykırıp
Katıksız hücre cezası yemekten
Kibar nezarethanelerde, kafamı duvarlara vura vura
Saniyeleri saymaktan
Yoruldum…


Dikiş tutmaz falçataydım
Arabesk konserde kendini kanatan hapçılar gibi
Kendimi kese kese
Körlendim…


Çekirdek çitleyen lafazan mahalle kadınlarına artık malzeme çıkmaz benden
Fellik fellik beni aramaz artık telaşlı siren sesleri
Çığırtkan mübaşirler adımı seslenmez
İsmimi kodlamaz cızırtılı polis telsizleri


Tasalanma…
Bileğimde şıngırdayan kelepçelerle kapından geçip
Konu komşuya dile düşürmem artık seni
Tatar Ramazan gibi çıkıp meydana
-Burada vurulacak bir aşk vardı onu da ben vurdum diye bağırıp
Çarşı pazarda yüzünü yere sermem


Değişmez sanıyordum, değişti kalbimin ritmi
Eskisi gibi artık atmıyor s e n - s e n diye


Bende herkesin gördüğü gözle görüyorum artık seni


Yüzün...
Saçların...
Her şeyin...
Artık kül rengi