Ben kolay üşümem sevgilim
Gidersen, ağustosta buz keserim

Gidersen, kirli bir nehir gibi içime akar hayat
Hüzün kemirir içimin kirişlerini
Deprem vurmuş evler gibi toz duman yıkılırım
Bam teli kopar gülüşlerimin
Dalından düşen yaprak gibi değil
Gövdesinden kırılan ağaçlar gibi çatır çatır kırılırım

Acının dumanı sarar dört bir yanı
Puslu labirentlerde yanımı, yöremi şaşırırım
Eşkıya keser yolumu
Kurt basar yurdumu
Pusulasız, haritasız kalır
Bu kurtlar sofrasında her namluya açık hedef olurum

Hep senin hasadın kalkarken çorak tarlalarımdan
Hep sana savrulurken sarı saman başaklarım
Kıtlık vurur mevsimlerimi
Susuz ırmak yatakları gibi kururum
Susar gök gürültülü avazım
Her şiirde biraz daha zevale öykünürüm

Ben kolay ölmem sevgilim
Gidersen, ölümlerden ölüm beğenirim