Vaveyla'ya
Hüzün toplar saçından çiçek kokan ellerin
Dökülürken yüzünün allarına Vaveyla Sanki kanımdan almış al rengini güllerin Har sarılmış o zarif dallarına Vaveyla Çözülmeyen düğümler asude bilmeceler Platonik ölümler yüreğinde bocalar Alnında ki yazgıdır gam koynunda geceler Hüzünleri bırakıp kollarına Vaveyla Gözlerinin içinde gamdan yükselen duvar Bakışlarını çalan matem akşamların var Al canımı canımdan giderken yarana sar Gül sereyim geçerken yollarına Vaveyla İçindeki ıssızlık umudunu yudumlar Yazılmamış mektuplar, yarım kalmış adımlar Soluk soluğa kalmış sessiz imdatların var Hazan vurmuş bağının güllerine Vaveyla Yalnızlığın narında cürmün tövbene mezar Hep kendinden kaçarsın gönlün öykünden bizar İçindeki boşluktan derdin dışarı sızar Gam bulaşmış bir kere ellerine Vaveyla... Dost Kalem ŞİİRLERİN ŞAİRİ hanımefendiden. Tutmuşken iki eli yakamızdan riyanın Mutlu sonu olur mu gördüğümüz rüyanın. Taşırsın da omzunda tüm yükünü dünyanın Hiç sükun uğramaz mı dillerine Vaveyla... (Fotoğraf alıntıdır) |