Efkâr
Bu akşam hüznümü harladı efkâr
Gök kubbe üstüme çöküyor gibi Dağlanmış böğrüme koca dünya dar Yer sanki içine çekiyor gibi Mazimden atiye bir dipsiz mezar Saçlarıma gamdan mısralar dizer Anlıma matemden düşen çizgiler Hüzünle boynunu büküyor gibi Hazan yol üstüne harcını karmış Yüzümü bir soğuk tebessüm sarmış Sırrın esrarında bir sır ararmış Uzanıp yazgıma bakıyor gibi Dökülmüş üstüme dert demet demet Ne umut bırakmış ne de merhamet Geçmişten yığılıp gelen nedamet Beynime çiviler çakıyor gibi Oysa hayallerim uçmayı sever Sarp kayalıklara uçları değer Dumanlı dağların başını eğer Gururla bir tahta çıkıyor gibi… |
Aldı beni benden.Derin ve bir o kadar da muhteşem. Üstadı selamlıyorum.Sağlıcakla.Saygıyla.