Yiyecek verdiğim sokak köpeklerinin
Minnettarlığı
Çapari iğnesinden kurtarıp, denize bıraktığım istavritin
Teşekkürü
Kavurucu sıcakta su içirdiğim kuşların
Ödülüydün sen

Donmak üzere olan o yaşlı adamın
İkram ettiğim tavşankanı çayı içerken
"Mevla’m sevdiğine kavuştursun" dediği duaydın

Tanrının bir lütfuydu ellerini tutmak
Gerçek olamayacak kadar güzel bir düştü
Sana sarılmak
Seni öpmek...
Bir kez yaşanan ve bir daha yaşanmayacak olan
Bir mutluluktu
Seni sevmek
Seni sevgilim bilmek

Ş i m d i y s e...
Haram lokma gibi kursağıma dizildi aşk
Sana giden ve senden gelen bütün köprüleri yıkıp
Kefen bezinden perdeler çekiyorum
Aşkın ışıklı pencerelerine…

Dudaklarımda çırpınsa da sıcacık bir merhaba
Bir selamı kurşuna diziyor
Bir merhabayı ateşe atıyorum
Gök gürültüsü gibi patlamak istesem de
Islığını yitirmiş bir rüzgar gibi hınca hınç susuyorum
Bildiğim en iyi şey s u s m a k

Konuşursam…
Bu şehir
Bu tozlu yollar
Bu ışıltılı caddeler
Ecel gibi yakama yapışıp
Seni soracaklar
Nerede diyecekler
Gökkuşağı saçlı o kız
N e r e d e?

Ayrıldık desem…
Musa’sız yarılacak Kızıl deniz kalbi
Nuh’suz başlayacak tufan
Budistler vazgeçecek Nirvana’dan
Putperest kavimler isyan ateşi yakacak dağlarda
Her biri yalın kılıç
Her biri yedi bela…

Biz bittik…
Belki de hiç olmadık desem…
Aşka olan inancını kaybedecek şarkılar
Şiirler özne’siz
Türküler avaz’sız kalacak

Bırak mühürlü kalsın dudaklarım

Konuşursam…
İçimde uyuyan Titanik
Yine buz dağına çarpacak