Hep Sonradan Gelir Aklım Başıma
Hep sonradan gelir aklım başıma,
Gecikmiş pişmanlıklarla, Sokaklarda ararım seni, Kayıp bir çocuk gibi. Sesin yankılanır duvarlarda, Silinmeyen izlerin ardında, Bir nefes kadar yakınsın, Ama bir o kadar da uzak. Biriktirdiğim anılar, Birer birer düşer avuçlarımdan, Her birinde biraz daha eksilir, Biraz daha kırılır kalbim. Kelimeler düğümlenir boğazımda, Söyleyemediklerim kalır içimde, Bir yağmur damlası gibi, Usulca süzülür gözlerimden. Gözlerim dalar boşluğa, Zamanın yitip gittiği yerlere, Ve hep sonradan anlarım, Ne çok sevdim seni, ne çok özledim. Hep sonradan gelir aklım başıma, hep sonradan. |