Papatyam
yar gelirde suskun denizler dize durur
papatya kokusu gelir için her sızladığında toprak çeker yağmuru aşk nerde olsa yaşar dağlar bile dile suskun gelir de kalbin yaralı kuş gibi çırpınır eksik kalan her yanın kırım Kırım kırlırya her nefes de insan yenilir geçmişine kalp unutmaz kalp değişmez kalp sadece durur istediği kokuyu istediği nefesi alamayınca durur kalp toprak çeker derin derin ruhumuzu bahar kokar bir papatya mevsimi aşktır aşk derken közlenmiş kalbimiz tavşan sincap hikayesi gibi sincap en sevdiğine tek çiçek verendir candır cananı yakmaz canı yanasada asktır bu kış masalı gibi kış ayında baharı yaşamak gıbıdır seni izlemek |