Can mı DayanırSabahı olmayan gecelerime Yağdırdın ayazı can mı dayanır Dilimden dökülen hecelerime Zar eyledin sözü can mı dayanır. Gülmeyi bilmezdim senden öğrendim Gönlümle savaştım kendimi yendim Ateşten kaçarken yandıkça yandım Kül eyledin köz’ü can mı dayanır. Sıcak gecelerim buz’a dönerken Yolumda ışıklar bir bir sönerken Göğsümdeki volkan susup donarken Göremedim yaz’ı can mı dayanır. Aşk’a adım atmak sırat’tı bana Dönüp bakamadım bir an arkama Sevda döşeğinde ölmek bir yana Gel zalımın kızı can mı dayanır. Ağladım gülüşün beni vurdukça Bir ömrü zamana bedel verdikçe Acılar ruhumu sensiz sardıkça İçimde bir sızı can mı dayanır. Kimi zaman gittin Leyla yurduna Mecnun’un çölünde esti fırtına “Dilsiz’im” dertleri sardın sırtıma Yaktın ikimizi can mı dayanır. İsmet Bozkurt (Dilsiz Kalem) |