Geceydi…
Soğuktu…
Meşhur olmuş bir Ankara ayazı
Sokakta kimi bulsa ısırıyordu
Bir “B” planım bile yoktu
Yine hazırlıksız yakalanmıştım sensizliğe
Masalla, ninniyle değil
Yine acıyla büyütüyordum içimdeki çocuğu

Yokluğun
Ali kıran, baş kesen eşkıya gibi yağmalarken beni
Yine umarsızca özlüyordum seni
Özledikçe…
Kaya kovuğuna hapsolmuş sular gibi İçten içe çürüyor
Özledikçe…
Radyasyon vurmuş Hiroşima gibi kanıyordum

Bir yol bulabilseydim sana giden
Bir tünel…
Bir geçit…
En kallavi uçuruma bile gözü kapalı koşar
Yanmaya aht etmiş bir orman gibi
Her kıvılcıma göz kırpardım

İncil’e, Zebur’a, Tevrat’a ve Kuran’a and olsun
Bir yüz görümlüğü görebilmek için seni
Razıydım, her namluya hedef olup
Kendi kanımla, senin adını duvarlara yazmaya
Buza kesmiş yataklarda kan uykular uyuyup
Razıyım kitap arasında kurumuş güller gibi kurumaya

Öyle özlemiştim ki seni…
Değil cennetin
Cehennemine bile girmek için
Razıydım, ruhumu şeytana satmaya.