yansıma.

içimde yalın ayak bıcır gözlü
çocuk


gülmeyi unutmuş bu sokkak bu kaldırım bu kimsesiz sesler
alaca bir rüzgar esli titremeli hani akarya leğenden dört kapalı karın
altına




sırtımda emanet bir şarkı üçgün sayılmak gibi dışımda ki kalabalık
başı boş ellerimin kücük kedi bakışı
içim ise bin düşün telaşı yüz



Anne sen ört üstümü bombalar boğmasın gökyüzümün maviliğini
hani yorgunduk ya yatağa aç sus
girerdikya kemikten kandan dı süretimiz




bin işgalden cıkmıştıkya tenimiz kızıl yada siyahtı gece gibi ruhumuz sözülür
bu zalimin dünyası ar mı gelir
yıkılan yüreklerimizdi tertemiz düşlerde sukut




ışık gündüzleri güzel kuyular ise tek gölge imiş
sen eğilme ruhum cana meğilli ölüm
bu kayda gireli sen sus viçdanın ilikleri bu cehennem herkezde belli





duvarlar örülür özgürlük şalıncak sesli
bir ninni bu düşerken mermiler ezer
bu ateşten gölgeler beni sen kurtar
imanımın seftakli yüzü eller dua gizli



bir gün sıratta ikin gün önce toprakta
vah ki beni öldüren zayıf belaya
yaşamak en zoru bu çölün hiçliğinde
burdan insan mı cıkar çeset mi



evim yeni boyalı idi balkon çicekti
mevsim savaştı kardesimin ismi barış
yüzüm güleçti yorgunlukta ise fakir
sen gömbeni açık sarı yüreğim



kırmız toka
bezden bir bebek
yırtılmış plastik top
eşi olmayan ayak kapı