sen gitme
insanlar gider günlükleri ile
yaşlar uçar doğum günlerine bir kuş yüreği göçer doğuşuna ama sen gitme sokaklar değişir kör çaddelere ağaç bile kurur yağmurun güzelliğine çicekler dalgın bakar düz ovalarına ama sen gitme yol eğresinden geçme düş unutulur bilme ne rüzgar sabahı özler nede aksamını gün soğur yaz kar akar sen etme iyisimi sen gitme her şey bitsin gökyüzü bile düş se denizler bile kurusa ama sen hiç gitme |