Beklenen haberi de gelir o günlerin
Ve sımsıcak hislerle devşirilir karamsarlık
Yaşama bakış da değişir elde güllerin
Nasıl da bitivermiş anlamazsın o darlık.
Kaybetme ümidi asla, değildir bunlar rüya
Süzülüverir ışıltı bahtta da çiçekler açar ya.

Nasıl olsa kısmet denen olur cari
Beklenen mevsimde düşmeyen yağışlar
Beyaza bürüyememişken beklenen kar
Zamanı durdururverir hem de aleni
Elindekilerin kıymeti bilsen ne de önemli
Her şey harcanır yiterken, halen kalanlar
Yarına yaşatır ümidi, onlar terketmeyendi
Yoklukta da duranları yazmalıdır kanımca
Belki onlarla varılır asude bir hayata.

Dikilen de var sökülen de, arazi geniş
Kimi kolayda tutmaz da kimi yeşerir
Emekler de böyle sanki, kimi bilinmez
Öyleleri de var ki içinde, değer biçilmez
Gönle değenler de var ona kem bakanlar da
Biri yazılır ve silinmez, daim durur yürekte
Ötekini sorma neden, anlıktır o uçuveren
Kanat taktırır bir seven, sen gönlünü açanda.

Her şeye rağmen sevgiler, tükeniştedir
Bir şeylere karşın ilgiler olmaz muktedir
Benden olana değil, bana olmalı ki meyil
İşte o zatlar tutulur, onlarla kurtulunur
Caka satıp canı sıkan, boş söz edenlerle değil.

Bir bekleyiş değil mi hayat, ümitle de yürüyüş
Yürekte tertemiz dilekle ve yüzlerde de gülüş
Hak için cesaret buluş, hırsına dizgini vuruş
Kalbi onca çirkinlikten, ruhu habis düşünceden
Bemberrak sayfalar açıp, ufka huzur o bakış
Ve kaybedeni de yok bunun, dünden bugünden
Menzili bilinmez amma, iyiye yürüyüş kararla
Bir gözeten var bunları, sakla içte coşkuları
Sona değin zorda kalınmaz, geceler de biter
Şafakla doğan o güneş, bir gün güler ya.

Oğuzhan KÜLTE