Bu şiirde Ankara’nın yazılı olmayan tarihine ait bir yerden bahsetmek istedim. Hamiyet Yüceses, Abdullah Yüce gibi dev ses sanatkarlarının zaman zaman sahne öncesi ya da sonrası uğradıkları bir yermiş bu Cebeci Tek Tek Meyhanesi. Maalesef 2010’ larda kapanmış. Eski kabadayılardan bazılarının içki içmese bile rezerve masasının olduğu zamanları yaşamış bu meyhane. Karagöz Kemal, Tütünsüz Ali gibi ünlü kabadayıların zaman zaman mekanları olmuş. İçeride kabadayıların yoksullara yemek yedirdiği bir gariban sofrası da bulunurmuş çok eskiden. Bu şiiri tamamen çok yaşlı eski bir kabadayıdan (Arnavut Fahri - Taksici) ve eski bir Hacettepeli olan rahmetli Lütfü Yanar’ dan dinlediğim bilgilerle yazmaya çalıştım. Umarım yüreğinize dokunur ve sizi gülümsetir. Saygılarımla. Alp Arslan.

NÖBETÇİ ECZANE
Acılı her yüreğin burada yazılır ilacı,
Terkedilenler burada edilir baş tacı,
Dindirilemez ama azaltılır burada, her acı…
Burası ‘Cebeci Tek Tek Meyhanesi’,
Burası yerine göre ‘Kırık Kalpler Nöbetçi Eczanesi.’
* * * * *
Pişmanlar da burada kahırlanır
‘Ayıp’ diye, dönüp bakmaz kimse kimseye,
Utanılmaz burada, rahatça ağlanır.
Burası yerine göre ‘Ağlama Duvarı’,
Yerine göre ‘Yalnız Kalpler Durağı.’
* * * * *
Gramofonda ‘Hamiyet’in sesi,
Kabadayı Karagöz Kemal’in yaralı gülümsemesi.
Tütünsüz Ali’nin parmaklarında,
Akik tespihin çatırdayan sesi…
Burası yerine göre ‘Tarih’ kokar,
Yerine göre ‘Şarapçının nefesi.’
* * * * *
Terk edenler hep burada sorgulanır,
Eski aşklar burada yeniden yargılanır,
Ölen aşklar en son buradan uğurlanır.
Burası yerine göre ‘Sırat’ın başı’,
Yerine göre ‘Musalla Taşı.’
Burası ‘Cebeci Tek Tek Meyhanesi.’
Alp ARSLAN
Ankara – 5 Aralık 2016