NE BİLEYİM AGA
NE BİLEYİM AGA
Ne bileyim Aga ? Elli kere âşık olmadık ki biz… Geçerken önümüzden, gözümüz kaydı. Göz göze geldik, gönlümüz kaydı. Gözleri yakamoz, bakışı dolunaydı… Sol yanım vurgun yedi, bedenim düştü. Allah’ım o nasıl bir gülüştü? Artık bir “O” gerçek, her şey düştü… Ne bileyim Aga ? O Ayrancı, Ben Hacettepe bebesi… Tek bildiğim onun da yok benim gibi babası, Nasıl olur bilemiyorum artık, İkimizin bir araya gelmesi. Ne bileyim Aga ? Var mıdır bir sevdiği, gönlünü verdiği ? Tespih gibi çekiyorum devamlı bu soruları… Ama baktım, Yüzüksüzdü parmakları… Ne bileyim Aga ? Birden önüne de çıkmak istemiyorum, Ama kuşumu kaçırmak da istemiyorum. Açıkçası, hiç mi hiç kestiremiyorum. Yok Aga ! Buzu bol koy yeter, susuz içeceğim bu akşam. Sevdam bu kez sek olsun istiyorum. Alp ARSLAN |