UMUTLANMA
Demir soğuğu zamanlarında yüreğimin,
Gelip karşıma oturuverdin,
Tek kelime etmeksizin…
Belli ki sen buralardan değilsin…
Kınadığım filan da yok ama
Söylesene!
Sen, kimin eskisisin?

Hem,
Hem sen önce bana bir cevap versene…
Yalnızca bana mı parlıyorsun sen?
Bir ben mi hissediyorum tutkunu, sıcaklığını?
Düpedüz isyan çağrıları, bu bakışların…
Yine beni yerle bir etmeye açık bir davet bu bakışlar.

Şu ketum sessizliğinde bile bir çekicilik var.
Kime bu bakışlarındaki göndermeler?
Açıkçası,
Ben ilgilenmiyorum.
Ama
Ama eşi benzeri olmayan bir bakış bu seninkisi.
Her türlü davetkâr,
Baş döndüren, ürküten türden bir bakış, bu bakış…
Beni rahatsız edecek kadar iyi tanıyormuş gibi bu bakış…
İyi bilirim bu bakışı.
Bu bakış,
Zehirli ve yanlış…

Şu an sakın, sakın konuşma!
Boş ver!
Uğraşma benimle boşuna.
Esirge sesini, içindeki duygulardan…
İnan ki, ben duygusal anlamda çok perişanım…
Hayatımı yoluna sokmaktan ne kadar da uzağım.
Tamı tamına, bir adım.
Küçük bir adım…

Bir yangın sonrası bu karşılaşmamız.
Ve sanırım tüten dumanım, seni bana çeken…
Nasıl da inatçı gözlerin…
Aşk tohumunu küllerime ekerken,
Tutulacak bir yanım da yokken…
Bu yüzden sarmalayıp kaldırdı beni gözlerin…
Can suyum oldu şu sunduğun şarap,
Bakış dalgın, beniz solgun, yürek harap…
Yürek yorgun, gönül kırgın, bu aşk sarp.
Kadın!
Uzak dur benden…
Zor biriyim ben, zor...
Bir gün barış, bir gün harp.

Bu nasıl inatçı bir yürek karşımdaki?
Yahu!
Bu nasıl zor bir başlangıç şimdi?
Ağızımı açıp kınarsam namerdim bu biçimi…
Büyüklüğünden sual olunmaz ama
Ey yüce Allah’ım!
Sen bilirsin içimi...
Nasıl kaldırsın bu garip kulun şimdi,
Senin yaptığın bu zamansız seçimi?

Aslında, var ya…
Maruz kalınca yüksek dozlu bir ahu bakışa,
Ah! Ne güzeldir ardından düşmek yokuşa…
İyi ama bu cenahta pek bir numara kalmadı.
Anlayacağın,
Ben de mükemmel değilim.
Ben bir Tanrı değil, sıradan biriyim.
Sıkıntılarım var benim, kurtulamadığım kibirlerim…
Anlayacağın,
Kör bir cambazım kendi telimde.
Ne sonum, ne de kurtuluşum belli benim…
Boş yere umutlanma…
Bakılacak fal mı kaldı, a gözüm?
Papatyamın yaprağı dökük benim…
ALP ARSLAN
Ankara – 28.07.2024