O T O P S İ
Ya Güzellik !
İyi, tamam böyle uzaktan bakışıyoruz da
Şimdi kalkıp gelsem yanına
Teklifimi kabul edince dokunsam yanağına,
Seninle de muhtemel bir aşka düşeceğim.
Müptelan olup, yanarken harlı bir sevda ile
Seninle de muhtemel bir ayrılıkla sürüneceğim.
Gündüz seni savunup, gece kendime söveceğim.

Ya Güzellik !
Davetkâr bakışlarına “Eyvallah” da,
Uzak dur şimdilik, sıçramasın yanık sevdamın ateşi…
Sen bana hasta, ben deli yangın…
Yüreğin pak senin, ben değilim dengin…
Buz mavisi keskin bir ateşim,
Tabi ki, uzaktan güzel gelir rengim…

Ya Güzellik !
Hangi günahkâr razı olmaz ki senin yakışına
Can vermeye hazırken hepsi bir bakışına…
Bense, yalnız karşılamalıyım geceyi…
Tamamı tarafımdan imal, kim çözecek bu bilmeceyi?
Anlaşılan yine kendi otopsime kendim gireceğim.
Kimselere bırakmam…
Kendim tutuşturup kendimi,
Yine kendim söndüreceğim.
Alp ARSLAN