ŞAHİDEBen de öldüm işte üstümde kardelen beyazı kefen, içerisinde kırçıllı bir beden. bırakıp soğan ile ekmeği çilingirde, soğutup oturduğum tabureyi, göçtüm bir nefesten diğerine. kırıp ayrılığın kalemini, yalandan tebessümler bırakarak çehrelere, bir yıldız gibi kaydım gökyüzünde yansıması donuk ihanetin bu gece atıp havluyu sevginin sahnesine vurdum başı şahideye dönmem geriye... Saruhan Osmanoğlu |
terk edilenler ve terk edip gidenler.
en büyük aci ama dahasi en kacinilmaz GERCEK.
cok anlamli ve akiciydi, kurdalene, böcegine ve tabiki hak eden sana sevgiler.