GÖZYAŞLARIM
Yaralıyım,karakıştayım
Gecelerime yağmurlar damladı Islandı anılarım,üşümekteyim Hangi dala tutunduysam kırıldı Alıp gitme benden umutlarımı Zemherilerde kör kalırım Kar oldun,ak düşürdün saçlarıma Her telinde hüzün kaldı bir damla Dökülürse gözümden acı dolu yaşlar Düşünmeden sil işlemeli mendilinle Bırak aksın dersen gözyaşlarım yüreğine Sende ayrılıklara yenilirsin benimle Üzülmem, en güzeli böyle der geçerim Bilirsin dikenlidir sevda yolları... Senin de birgün kanar yüreğin Akar gözlerinden damla damla hasret… Yalnız kalırsın kalabalıkların ortasında Üşür senin de sesin Yüreğinin en sıcak yerine koy beni Özlem,hasret düğümlenirse gözlerine Oluruna bırak,yeşersin sevda göğsünde... Bırak gül kokusuyla yıkansın gül tenin… Senden başka kimsem yok benim Kuşlarımın kanadı kırık gökyüzünde… Bir gün öldüğümde kimse bilmesin Hiç unutamayacağın bir anıya göm beni Aynalarda saklı kaldık bir gölge gibi Rüzgarına bıraktım,savurma anılarımı Bilmediğimiz yolculuklara çıkarma her gece... Şiirler yazarım zifiri karanlığına Beklerim seni,mutsuzca uçurum kenarında Öldürürüm içimde senden kalan ne varsa Tut ki,bunları hiç yaşamadık biz Şarkılar söylemedik yıldızlara,esen rüzgarlara… Söylenecek son birkaç söz kaldı belki Dilimizde düğümlenen,duyguların çözemediği Bir kemanın sesi deldi gecenin karanlığını Lacivert düşlerle örttük yalnızlığımızı İçimizde saklı sesleri vururken Kemanın nağmeli içli sesi YEŞİLIRMAK |