Baharı bekliyor yüreğim

Gül kokulu saçlarını okşarken, burnumu

Taze fesleğen kokusunun yakmasını

Zaman durmalı ellerim saçlarındayken

Bahar gitmemeli şehirden.



Damağımda hala taze duruyor, çayın demi

Oysa bügüne kadar

Haz almazdım çayın tadından

Başka birşeydi onu tatlandıran

Gül saçlarını okşarken,

Tebessümündü içine düşen şeker yerine



Duvarlar yanıyor bu zamanlarda

Hiçbir şey yazılamıyor taşlara.

Boy boy afişler kefen olmakta

Şehrin kucağına sığınan insanlara

Ben gibi onlarda bekliyor baharı (nı).



Bir gün diğer günle birmukabele geçiyor

Farklı tümceler eklenmiyor günlüklere.

Ya bir hazan hakim kelimelere

Ya da hükmünü yitirmiş devrik bir cümle.

Saçlarının gül kokusu silinmekte anılardan.



Gezinmelisin bu şehrin sokaklarında

Ayağının izi bulaşmalı meydanlarda ki tozlara

Çöpçüler zevkle süpürmeli sokakları

Bu sefer lanetleri duymadan kulaklarında.

Mutluluk kabızlıktan kurtulup çoşmalı damarlardan.



Baharı bekliyor yüreğim.

Begonyaların filizlenmesini içimde.

Zaman durmalı gideceğin vakit

Zamansızlığında kaybolmalı şehir

Ve inceden bir kıyamet kopmalı

Gidişini haber veren kışların üstüne.



Sen gitmemelisin.

Bahar bitmemeli şehirde.



Leyl u Nehar