Bilge bir dervişe dünyayı sordum
-’Dert ekip toplama serası dünya’
Dedim ’hiç mi güzel tarafı yoktur?’
Dedi ’ahiretin merası dünya’

Dedim ne topladın? dedi ’tasadır’
’Derdi ise büyük hem devasadır’
Dedim ’uzun mudur?’ dedi ’kısadır’
Sen desene kömür karası dünya

Dedim neden dünya birkaç adımlık
Dedi ’buradaki herşey tadımlık’
Dedim neşe, huzur yok mu gıdımlık
Dedi ’çok beklersin burası dünya’

Dedim macerası nedir insanın?
Muradı ne idi Yüce Rahman’ın?
Nerde et-kemiğe büründü canın?
Dedi ’canın tene kirası dünya’

Soru cevap derken dili açıldı
Konuştukça inci mercan saçıldı
Her kelamda hâlden hâle geçildi
Mü’min’in onulmaz yarası dünya

’Ruhlar aleminde ikrarı verdik
Ezelden ebede bir yola girdik
Dokuz ay anada bedene erdik
Şimdiki durağın sırası dünya’

’Kundağa sararlar önce beşikte
Kefene sararlar en son eşikte
Kapatıp giderler derin deşikte
Beşikle tabutun arası dünya’

’Her yanı dert, çile üstüne çile
Ömür nehri akıp varır menzile
Yolda topladığı kum, çer-çöp ile
Bu insan selinin deresi dünya’

’Gördüğün ne varsa hepsi seraptır
Hüznü sevinç, sevinci ıstıraptır
Az yaşa çok yaşa sonu türaptır
Göz açıp yummanın süresi dünya’

’Kuluna bir zorluk yüklemez asla
Kulluktur isteği o da ihlâsla
Cennetin dünyaya farkı kıyasla
Cennet balsa, Urfa mırrası dünya’

Dedim ’derviş baba sözlerin haktır
Manası derin hem hikmeti çoktur
Dünyayı sevmenin faydası yoktur
Bize lazım olan sonrası dünya

Nasihat alana bu sözler yeter
Dünyanın hilesi her şeyden beter
Sana bağlanırsa dumanı tüter
Yanar Akgül’ümün çırası dünya.

Kemal AKGÜL