Bu aralar iyi değilim,
Dalmış yüreğim uzaklara,
Biraz küskün birazda özlem dolu.
Bölünmüş bir hatıra gibi kaldık ötelerde,
Sen bana uzak ben sana hasret.
Nasılını niyesini sorgulamadım,
Zira bilmekte istemiyorum,
Nasıl ve nerden karşıma çıktığını.
Bilmek istemedim çünkü hiç pişman degilim,
Bir pişmanlığım varsada oda keşke daha çok sevseydim,daha çok sarılıp hasret giderseydim.
Zulüflerini daha çok okşayıp koklasaydım,
Belki bir daha nasip olmayacak bana bilmiyorum.
Ama :
Bir ricam var senden...
Benim dokunduğum saçlarına dokundurma namahrem elleri,
Baktığım ve buğusunda kaybolduğum gözlerine değdirme başka gözleri,
İnanıp aldanma,
Duyman için Sana sarf edilen sözcükleri.
Boşluktayım arafta kalmış tümceler öznesini yitirmiş cümleler gibi,
Anlayacağın eksiğim işte.
Hani bir çocugun annesini yitirmiş hali nasıl zor ve yeri  doldurulamıyorsa,
Boynu bükük yarım yamalaksa öyleyim.
Belki sana gerip gelecek ama ne yapayım bende böyleyim,
Kimbilir belkide yüreğinde yer kalmadı bana ötelerden de öteyim,
İçimdekileri haykırmak isterdim.
Neden;
Ne olduda bunu yaptın?
Ne yaptımda bunu bana reva gördün?
Hangi suçu işledim de müebbetle yargılayıp beni en sevdiğim yüreğine mahrum bırakıp sürdün,
Bilmiyorum...
Kelâmlar susmuş, güneşim batmış hiç doğmayacakmış sanki,
Gök yüzündeki bulutlar gibi hınca hınç yağmur misali doluyum.
Ama eksiğim,
Sensiz  ne o bulutlar yağmur dolu yükünü döküp hafifleyecek,
Ne şiirlerime anlam gelecek,
Nede eksik kalan yanım tamamlanacak.
Hayatım boyunca her şeyim 3 noktayla kalacak,
Sensiz ve eksik...

Kadir TURGUT