Ben ne Mem olabilirim nede sen Zin,
Ama inan benimde Memden ayrı kalır bir yanım
yok ,
Bende Mem gibi sevdim, seviyorum tüm imkansızlıklara ve dağ gibi kocaman engellere  rağmen.
Sen de Zin değilsin bilirim;
Ama Zinin  sevildiği gibi seviliyorsun,
Onun  gibi üzleniyor,
Onun gibi hasretle bekleniyorsun,
Evet sevilirken seviyor özlüyor ve hasret çekiyorsun.
Beni Memden  seni Zindan farklı kılan tek şey Onlar tarih oldular, tarihlerce yazıldı ve yazılacaklar,
Biz ise hiç bilinmedik belki de hiç bilinmeyecegiz.
Çok kez düşündüm geçici bir Ömür de neden bunca zulüm neden?
İki insanin en mahremi ve temiz olan sevgisi neden bu kadar zor?
Neden bu engeller ve yasaklar?
Nedir bu çekememezlikler?
Hani bir kalbi kırmak kabeyi yıkmak gibiydi?
Hani saygı sevgi en büyük erdemdi?
Hani paylaşıldıkça güzeldi?
İçmesini bilene zemzemdi?
Bunu yaşayan ne  sadece Zin nede Memdi,
Onlar tarihin tozlu  raflarında ve kirli sayfalarında yer alan acı ama gerçek gündemdi.
Oysa benzeri bilinmeyen ama  yaşanmış ve yok edilmiş binlerce belkide milyonlarca bedendi,
Bize sadece anlatmakla  kalan Mem ile Zinin aramızdaki farksız bir örnekti.
Onlar yazılmış biz ise yazılmayan tek gerçekti...

Kadir TURGUT