Adından Arda Kalan Birkaç Dize
Adın değince dilime
Utancından başını öne eğiyor Belleğimdeki her kelime. Kanatırcasına sıkıp En diri susmalarımı Sözcükler sağdım hayata, Adının yanında güzel durmadı... Ezdim kalbimi iki taş arasında Adın dağıldı çevreme Toplamadım. Sonra sen dağıldın çevremden Ezik yüreğimle ben Başbaşa kaldım. Yolunu usul yürüdüm toz kaldırmadım Gözlerine usul baktım yaş akıtmadım Ben seni ince sevdim Sevdan yüreğime sağlamdı... "Gitmek" sözcügünün kiri Adına değmesin diye Sustum. Delirmiş bir ırmak gibiydi susmam Gidişinin denizine dökülmeden boğuldum... Anahtar arayıp duruyorum şimdi Kilidi olduğum kapılara. Zihnimin boşluklarından, Adından artakalan Birkaç sözcük düşerde Sana mısra dizerim diye Beklemekteyim. Ve adın bir başkasında karşıma çıkar diye Kendimi hayattan saklamaktayım... Barış Çelimli |