Rezil Uyku - 14
o şerefsiz inkilizler de her şeyi bilillerimiş
emme bizim Goç Dayı uzadır da uzadır me(v)zuyu netcen ga(y)ri bu da o’nun bi huyu yedisinde neyise; öyle ğederimiş “dedim de dedim” sivri sine(ği)n dediği ğibi “dayı dayı dayı” gaçıdır uykuyu-muykuyu dat dökmez Goç dayı; mız mız mız Ülker Ildızı işde o ıldız… Goç Dayı “yedi sene gıtlık yok” demiş bakarsın o arada evleni(r)-barklanırız .. kimi de “Çoban Ildızı” der ya “alakası yok”umuş.. o zaman nerde çoban sadacana zaba(h)la ilk ve tek fehmettiğimiz uçu(n) olmalı o sahatda çobandan başga kim var dağlarda makbul deği(l) bana galı(r)sa da neye dersen; ne zaman gövyüzünde bu ıldız temtek galdı goyun yattığı yerden söykelmeye başlar yani bu çobana “vahtına hazır ol” demek” çoban; o ıldızdan başga kimin umurunda çobandan başka kimin umurunda; o ıldız.. ulen Goç Dayı.... Allah(ın) adamı .. gene goyun örüyoz bobamınan, birinde Gayasekideği çarşağın yannında dediklerini ol gör seçemedim neyeyse osanmadı kaşlar tefa gösdertdi başım döndü havaya baka baka kepene(ği) serdi çarşağa “hindi bak” dedi “yedi gardaş” dedi “bak” Süreyya da oyumuş, Ülker de bi de Gutup Ildızını hanı “goca cezve” “güçcük cezve” ordan bakıp Gutup Ildızını bulcağmışın “garannıkda pamparıldak” . “eyi de boba” dedim, “hanı dünna dönüyodu” “ulen o(ğ)lum” dedi “Gutup Ildızı; Gövde asılı ğibi durudur zağır Gutup Ildızının bi adı da “Demirgazzık”dır senin annaca(ğı)n olduğu yerde çakılı demek kiyne hemi de “güneşden bile çok böyüğümüş” len heş olcak şey mi ya, nası(l) böyük “öyle ossa” dedim “Güneşi deği(l) de Demirgazzığı görü(r)dük” . o fakıt “gel buruya” deye beni Gayasekidehi, tonçdahı andız ağacının yanına eletdi ben taha güççük bi gopiliken “Güneş Dutulması”nda ettiği gibi balamıt ağacı mı böyük, bu andız mı heş düşünmeden “balamııtt” dedim görebiliyon mu balamıdı “ı ıhh” “neyye?” “-beni buraya sakladın balamıd; andızın garaltısında ğaldı” “hah işdecik.. balamıt ağacı böyük emme andız ağacı sana balamıddan taha yakın, andız senin yanında da ondan böyük emme balamıdı göremeyyon Güneş; Dünnaya taha yakın da onun uçu Güneşi görüyoz! bobam! . o ara; bi ıldız gayma(z) mı “her gayan ıldız birinin bu dünneden göçdüğüna dayır” dedi ırahmet diledi, görmediği bilmediği birine bu dünnadan göşmüşlerimize de dova etdi ben de tabi.. emme derağap etiraz etdim gene “müslüman de(ği)lise?” “Müslüman ossa bile adam namazını gılmayosa”, “Allaha şirk goşuyosa” “hırsızlık ediyo, an kakıyosa” “yetim malını çalıyosa” “garibene tasallut oluyosa” Alla(hı)n hoşnut olmadığı bi guluysa vay haline” dedi “o zaman sen neyye ırahmet diledin; Allaha şirk olmadı mı? günah de(ğil)mi Allah ona dova etdirtmeyceğ olsa bize ıldızın gaydığını gösdertmezdi görsek bile dova etdirtmezdi affetceğse kendi edeydi bizi neye alet etdi . “len bu sayada biz de sevap gazandık ya” dedi ulen bu bobam ne akıllı ya her tefasında bi coap buluyo valla .. gene okudu üfledi sevaba sevap ekledi “amin” deyelek oğşadı yüzünü, döndü bana dedi ki “sen hepiciğini burak bi yanna hinci güneşin doğduğu yanna yüzünü döndün müydü arkan günbatısı sağın güney solun guzey! gerisi mahana! bunu eyi belle yeter” dedi “esgercilikde bek mühüm yönner Doğuyu bildin mi, Cahana değer! . evel evelden Cennet Halamın çocukları ne ğadak şanslı derdim şe(he)r yerinde ıpırat, ne goyun örüme dertleri var ne gışın yeygi vermişler, ne yazın kölge aramışlar emme o ğün acıdım onnara, zavallılar ne Çoban Ildızını bili(r)ler ne böyük cezveyi, ne güçcük cezveyi görüller ne bobalarıynan goyun örürler ne gayan ıldıza ıras geliller ne de biz gibi durduk yerde sevap gazanırlar ne barnaklarını tesbik yapıp dova okumuşlardır bi taha geldiklerinde onnara “Demirgazzık”ı soracan onnar da kendilerine gazzıkbağı attığımı sancaklar derkene Çoban Ildızı yanıp sönmeye başladı duralakdan goca buynuzlu goç debelendi gakdı bağca(ğ)nan golumdan asdıldı longurdadı buynuz dilli goca bakır çan! söykelendi takalar ağır ağır Galabakdan.. Galabakdan yüzünguyu boyladık Depeyurdu |