Rezil Uyku - 11
“hay ben de işmeden gedeydim” dedi
goyun eşşenin he(y)besinden bi alakelek çıkardım, getirdim zavallı hayıflanınca sevmesem de acıdı içim hanı; heş değilise gonu değişsin ipiynen palasgama bağlı ak buynuz saplı adil marka “yatağan bıçağı”yna(n) valla gabıklı-mabıklı demedim bi yandan dilimledim, içi turuncu, bal gibi bi dilim ya yedi ya yemedi o ha-bire üğüdüyo yelyopurdumunan sövüyor sayıyo; aklına kim geli(r)se okardan aşşa soldan sağa ana-avrat, düz gediyor bi din, bi iman, ana-avrat, bi mintan ağasından sürüsüne, gatınçların goyununa gaderine, talihine çobannığa.. çıraklığa ziline-çanına dekeye, goça goyuna-geçiye guzuya, oğlağa köpe(ği)nden çoban eşşe(ği)ne . “işine ğelmeyosa gütme boba” de(ğil) mi Alla-halla tüfek mi dayadılar annına o boş-boş martaval sıkılarkana ben çakdırmadan malı götürdüm bir-iki derken alakeleği yedim-bitirdim sildim-süpürdüm.. gula(ğı)mın üsdüne yatdım duymazdan geldim.. annadım-annamadım “hı”, “mı” dedim geşdim .. işin aslı ne yalan söyleyen valla goyun güderkene dağda, bayırda yalınızıkana birine hayallarımı annatmaya can atıyorun emme hinci ıçcık çekinti ediyorun neye dersen bunun abılası bizi(m)kinin hısımı de(y)zesi eyi mi gari Kör Irza her gün bana geli(r) “köpe(ği)mi uyutmaz” “çalıma daş atar” beni gonuşdurur, ırahat durmaz, unutmaz-unutdurmaz ağzında bakla ıslanmaz bire beş gatar, abılasına satar o abılasına, abılası ğeder bizim gayınna olcak garıya neticede can yakar iş uzar da uzar köyün gatında bi şayıa gızca(ğı)zı malamat ederiz olmadık günahına gireriz durduk yerde yavıklıma yazzık olur ya yazzık olur vallaha-billaha .. “çok mal haramsız, çoğ (i)laf yalansız olmaz”! gariii, senin “bolatan” ha bire bişiyler zırvalayo aslı olduğundan mı ya-a valla billa ha işde abidik-gubidik.. get namerd ossun üzmeyo-kesmeyo narasın gözlerim gapanıyo kendimden geçiyon arada bi “hı-mı” deyon da! narasın gatliken gafam sarmayo hafsalam almayo (y)ıldızım barışmayo geçinin gıçı ğibi döküyor-üğüdüyo gayat gayafişi bu m(uh)abbet nereden çıktı hinci o omuzuma bi şaplak indiriyo garabaş tingedek düşüyo vallaha gulaklarını bi dikiyo hanı kıskılayıvısam var ya! hani benden bi işaret-mişaret alıvısa derağap möda(ha)le edecek Irzaya, ha nolcak köpekler “böcü” sanmışdır deyvirin sürüyü ho yanna savışdırıvirin alt tarafı zati huncucuk bişi(y), bok oğlu bok.. garabaşın dişinin govu(ğu)na yetme(ye)cek enayi bildiği yok .. o daraklarda bezim olmayınşa mı Kör Irza’nın keyik m(uh)abbeti beni hiş mi hiş sarmadı ırgalamadı güçcüğüm değil de akranım filen olsa hadi “-kak .iktir hurdan” dersin “alıp da depesine bi endiresin ay oğlan..” töbe töbee hesabını soran olmaz emme … bereket versin, bizim taraflara do(ğ)ru bek gelmedi o atdı savırdı, yutmuş göründüm, … emme cıdavı tiyatora etdiğimi; yutmadı, “abdala malim olu(r)” hani haralda manzarayı çakdı, içimden geçenneri feyilledi ki taha da dutunamadı, dabannarı yağladığı gibi seni(n)ki üsdünü silkelek gakınca barabar sittiroldu ğetdi, belki de alındı zahar, sankı bek umurumda “şeyimden aşşa Gasımpaşa” dört sahat ben sennen ne gonuşcan işim-gücüm yok da seni mi avıdacan bişiy deği(l) uyukların da sürü zıyana file ğirer ondan sonura bobam aklına ğeleni der bi de cereme çeker.. .. |
*** REZİL UYKU - 11 *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı, içtenlikle KUTLUYORUM...