DOKUNMA BANA DEDİM
Yüreğim asilliğini yitirdi
Gözlerim yenik düştü bakışlarına Aslında sana hiç gelmeyecektim Durduramadım ayaklarımı Dudaklarıma bıraktığın buse’yi unutamadım Kaç kez ısrar ettim,dinlemedin Dokunma yüreğime yakarsın dedim Önce tenine dokunan ellerim Sonra yüreğim yandı ölesiye Gözlerim gözlerinde,dudaklarım yandı ateşinde Gün be gün büyüdü içinde ki yangın Beklenen oldu,beni de ateşe verdin sonunda Bedenim de derin yaralar açıldı Ne tabib anladı,ne sen merhem oldun Mutlumusun,için için kanadım Uğruna şimdi kül oldum İstersen savur küllerimi poyraz yeline Nasıl da inandım yalandan ettiğin yeminlerine Artık bir kalem çektim bende mazimize Yandığımı gördükçe,üzülmedin Aksine,ömrümden yıllarımı çaldın Hala aklım ermiyor Gönül tahtımı yıktığına Dön bir bak ardına,neleri yıktığına Ben gündüzleri bile kaybeder oldum yolumu En sonunda karar verdim Kırdım,sana yazdığım kalemi YEŞİLIRMAK |
Nasıl da inandım yalandan ettiğin yeminlerine.
Tebrikler.