FIRTINALAR KOPUYOR İÇİMDE
Yine düşüncelerdeyim farkında mısın
Hüzün doluyum bu akşam Yüreğimden geldiği gibi yazıyorum Bir türlü başaramadın tahtımda kalmayı Koklayıp öpsem de resmini Özlem saracak gecemi biliyorum Çünkü sana yazarken içim yanacak Oysa en çok seni sevmiştim Aşkına yakıştırmıştım kendimi Her şeye rağmen pervasızca sevmiştim seni Görenler anlıyordu yüreğimdeki sevgimi Bir sen mi kör kaldın bilemiyorum Bana huzur, aşk , mutluluk,vereceğin yerde Canımı yaktın,ayrılıklara kucak açtın Fırtınalar kopuyor,yüreğim üşüyor bu gece Sanki bir şeyler olacak hissi var içimde Bir kibrit ateşine hasret yüreğim Parmak uçlarım uyuşmuş ellerim üşümüş Çok şey var yazmak istediğim,yazamadığım Aklımdan geçenler düşündükçe silinmiş Yada boğazımda düğümlenip kalmış Bazı yaşananları unutmak basit değil Unutulmuyor Sana dokunan ellerim boşlukta sallanıyor Bilenler,yaz gelecek diyorlar Her yerde çiçekler yeşerecek diyorlar Dolu dolu yaşamak istiyorum hayatı Öyle günler oluyor ki bazen Kötü anlar bile bana güzel geliyor Dostlarım,güzel düşün diyorlar Artık yapamıyorum iyimser olamıyorum Kalbimden söküp atamıyorum seni Sigaralar peşpeşe yanıyor Kül taplasına bir bakıyorum dolmuş… Soğuk odamda yine yalnızları oynuyorum Mutlu olmasakta,eskisi gibi yaşanmasakta Teninin tenime değdiğini hissediyorum Her zaman,suçludur erken açan çiçek Rüzgâra siner kokusu Kirletilmiş düşler, paramparça olur Hazan yaklaşıyor,yapraklarını döküyor ömrüm Gönül gözüm körelmiş,ayrılığı yaşamaktan Erimiş duygularım mumlar gibi YEŞİLIRMAK |