İnsanın çocuğu ile övünmesi kendisiyle övünmesi demektir. SOMERSET MAUGHAM
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Yitik - 132
İbrahim Çelikli
0,0 / 0 kişi ·3 beğenme · 0 yorum · 297 okunma
 Yitik - 132
hemi de nassı dönecen
bireşden garannığ olcak öğüme goca-ğoca köpekler çıkcak, hepiciği bi yana hadi deyen köpekler bişiy demedi, çobannar sürülerinin başında olsalar, “oş ” deyviriler bi taha; emme köpekler; dağın başında sürülerinden baya aralaşdılar . “Birinci Dinlendirik”den dönüyokana nerdeymiş, o gahrolasıca Gara Memetler’in “sinece” “Pasdavalcı” nassı birden üsdümüze sıçıradı valla herkeş tingedek düşdü -ürkdü irkildi, öte yanna gaşdı, emminin biri sırt üsdü düşeyazdı ana-avrat, din iman, söğdü . biri elindeği tüfe(ği) dorultdu emme düğürboba dutdu ğene “sakın ha” dedi “arkıdeş ben bu köye bi taa gelcen” ne yani “bi ğız taha alacan” mı demeğ isdedi yonusam, güçcük gızgardaşımı da mı bellikledi acabına ola, olur mu olur valla bobama “ağırlık” versinner de adamda külte külte para “ele … godumun döyüsü ele” deyelek söğdüm adama tabi içimden eşgere söğmeye ğaksam abama sıkıntı olur, benim yüzümden her yanı boklu deynek, ne yapsam . emme öyle-böyle bi adam deği(l) aksine? dirayetli dilektor adamımış do(ğ)rusu “len böle bi adam o(ğ)luna neyye kendi köyünden gız almazı-ki hankı döyüs bu adama gız vermez ki demek ki bi döyüslük file etdi öyle ya” deye geçirdim içimden hinci ne yalan sö(y)leyen . Pasdavalcı hala arbılıyo arabaya ötelerden Hasanüseyin fira ünneyo barıyo-çarıyo söğüyo filen emme kim dakar Hasanüseyini yau.. da; Pasdavalcı “bana mısın” desin, hunu adam yerine ğosun, Hasanüseyin bi(r) nevi hoyuk Pasdavalcı dersen,zati sahabından böyük! . gosgoca Akmemet; Garamemetlerin beyi o(ğ)luna çobannıg etdirsin ha hakkatden bu adam Akmemedin o(ğ)lu mu ki yani İrbeminen has-öz gardaşlar mı yoğusa Kazim gibi, ana ayrı, boba bir mi bobada bir, anada ayrı file değiller de(ğil) mi hani d(iy)ece(ği)m Akili taygeldi mi getirdi ki inanası gelmeyo insanın ötekinnere heş benzemeyo da öteden beri ova tarlalarında gatır bunnarda İrbemin altında motur, bu goyun çobanı aman bana ne sankı biziki boba da ne “elde bir” dutdu taygeldileri abam dedemgilde ben ebemgilde herbirimiz garın tokluğuna amele baya bildiğin mezburi köle.. abamı satışının gayası öğey ananın eline başlık o da el içinde adamın deye gezer yazzık . gerçi Hasanüseyin de münafığın tekidir emme i(n)sanın içi acıyo işde neyeyse gerçi; eyiki bu çoban valla; değilise, ileşber file olsa; öğüne ğelen bunun an’ını-ma’gını gakar durur valla her anbaşına Pasdavalcı ba(ğ)lacak değil ya ötekinnerin tarlası takgası var halbuki iyi de bunun neye yoğuki demek ki gardaşları da bunun anını kaka kaka yazzık mencilissizin teki zati aman bana neyise? garip ebem hinci neyder ki, gonşulara gap-gacak, talba eletilceğdi taha bi başına ebem nası(l) başa çıkacak ya! .. garib ebem!..“ben encen” deye basdım fiğanı “dur” “mur”, aklımı çelmeye ğakdılar “yok ben enecen” de “ben enecen” bi yandan da abam basmadı mı ağıdı-fığanı . “gurbete gederin de elim kınalı gelin mi oldum eller gibi analı goca Alla(hı)m beniminen gavgalı var get gardaş var get, unut abanı” … gelin gediyon da elin yabanı bari eller gibi bobam olaydı anam sağ olaydı, yollar mıyıdı var get gardaş var get, unut abanı” -104- naçar arabayı durutdu adamlar, biz iki ğardaş ağıtlarda fiğannardayız a(ğ)lamayan mı ğaldı o ğedennerde ğari Mercen Guyusunun başındağı söğütler o cığara içennerin ettiği m(uh)abbetler, garıların vara yoğa abama ettiği öğütler ıngıl-ıkış yörüdük, Köprübaşını geşdik Gocaçayırı da geşdik, Susadayız Sıhıyanın almalığ ettiği yeri ğeşdik, Çalgırındayız, bek, bek çoğ uzaklardayız herkeşler arabalardan endi abamınan biz de endik tabi . endik emme; ne dur-çüş dinneyon ne nasihatlara etibar ediyon birileri fırsant bu fırsat yönüöte siğiyo bütün herkeş bennen alaka guruyo herkeş adımı biliyo, deliğannı deyyo düğürboba a(ğ)zıma dutuşdurdu cığarayı havaslandım iki çekdim, ı ıh zehir zıkkım! ikrah bişiy, öğsür-öğsür bi ğaldım adamca(ğı)z naçar “geri dönelimin” dedi.. biz de ossa, imkanı var mı? ğardaşım gör bi! cöheri, asaleti, medeniyeti .. “hinci geri ğetmeye ğaksak geş galırız” emme “yeni ğelin beklemez”imiş hemi de mayile “uğursuzluğa uğrarız” hemi de “işler yolunda ğetmez”imiş …. “garayeğen eyisimi.. Gövceli Köprüsünde endirelim biz seni” deyelek ne diller dökdü abamın gayınbobası artık mayır muyur etcek aykırılığ etcek yerimiz galmadı sonunda “pekey” dedik, yörüdük yenitden emme “keşke durmasalar” deyon içimden ömürde i(l)k-diba bi(r) arsızlığımız dutdu taha doğrusu ikdiba bi(r) adam yerine goyan oldu emme; beni orda endirdiler, yannayamadım deliğannılıkdan dönemedik “yaş tahtaya yan basdık” anasını sattımın asıl hinci boku yedik . |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yitik - 132 şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.