Yitik - 131
tam da Payamdaşa taraf dönüvüdük çukurda
“Helimenin güp gömdüğü yerin altında köprünün dirseğini dönüvüdük yerde, bu sefte de çobannar utanmadık sıkılmadıkdan keyri buz gibi yaşa(yı)n; ganı bozuklar arabacı “gırandan geçerin ağa” “şanımızdandır, hörmet et genşlere” tüngüldü endi düğürboba “-iş çıkartdırtma bizimo(ğ)lan” dedi çobannarın hepiciğini “gönülledi” döndü geldi, öğndeği gelin arabasına "epap ben buraya taha çok gelcen getçen üş guruş uçu(n) beni maçıp etmen" bi eyinnik unudulmaz bi de kötünnük, akıldan çıkmaz . goca goca gayaları bayır aşşa yumbarladılar, çalıları şarampola sürüdü çobannar hankı akla hızmatısa töbe töbee, goca daşlarınan yolu gapamışlar “gel de hurdan, bi işin ucundan dutuvu” desen “kırk dereden su getiri(r) yalbasdılar” i(n)şat yapana Allah uçu iki daş eletivimezler de ani takike yolu aşdılar bi de el salladılar.. göye dova etdiler “hadin güle ğüle bakalımın, bizim gıza eyi bakın” .. “mesut bahtı yar ossunnar” “Allah geçim dirlik versin” “bi yasdıkda gocasınnar” . çok geşmedi, kimin idi Allahım haralda İzzetlerin sürü köpekleri garşıladı nassı arbışıyollar arabaya görseniz nassı saldırıyollar alıp endirivicekler arabadakınnarı en çok da abamı.. gızgıları gözlerinden belli hemi havlayollar, hırlayollar hemi de nassı seğidiyollar da etişiyollar arabadakınnara gısmışlar güdük gulaklarını boyunnarında hıltar keseden öğümüze çıkı-çıkıvıdılar taa aşşaya gadak peşimizi burakmadılar . bi de alt tarafı “it” deyvirip geçersiniz deği(l)mi ben zannediyon hâlâ peşimizsıra ğeliyollar da tozdan dumandan görünmeyollar biz de Dereyurda eniyoz bakdım (v)malla hâlâ ardımızdan seğidişiyollar Golandaşın altında Zırtlanderenin orada “alt tarafı sürü köpee(ği)” abam uçu mödafa ediyollar burakmak isdemeyollar . hemi de can havliynen.. gurban olduğum ibret ossun “gelin arabasına ip geren” toprakbasdı isdeyen döyüslere, yol kesen gönüllenen umurunda olmayan ito(ğ)lu itlere yüre(ği)me su serpiyo o en gorkduğum hiş se(v)medi(ği)m i(n)sannarın sürü köpekleri, alt yannı sürü köpe(ği) öyle mi hadi canım sen de.. . ya ben, ben de eliminen teslim etmeye ğediyon bitecik abamı bi “yuuuhh” da kendime emme elimden ne geli gader işde ya şu ip gerennere ne demeli “..... .......... ..........i” . aah garib ebem sen demeseydin ben binmezdim arabaya keşke biri olsaydı da “yenge” binen en eyesi ben ine(yi)n “ben eneceen” deycen emme sürü köpekleri onu geş abam elimi bi-türlü goyvumadı beni önyanna; yanına aldı, sarıldı siğim siğim ağladı, hıkkıdık dutdu zavallıyı içi ğakdıkça yandım yanından ayrılamadım, taaa içimden, derinden “yanından heş ayrılmaycan” deye yemin ettim, kendi kendime . |