Zamana Karşı Yarışan Poetikagünahlarımı yazmaktan defteri bitti omuzumdaki meleğin kapım açık gözü dönmüş arayışlara ütopyalardan devşirdiğim mutluluğumla bir derviş gibi soyunuyorum tüm zevklerden mutluluktan yana hep hırsızlama ve aceleci sensizliğimle başbaşa çırılçıplak sensizliğime akıl yürütüyorum felsefi yoksun ya yok randevusuz çıka geliyor bu aptal trajedi gördüğü yerde yakama yapışıyor bağbozumu anıların sarhoşluğu olmamanla sözleşiyorum ve gün veriyorum olmana öpüşmeler çiziyorum bir ressam gözüyle buzul çağında da olsa yüreğim alev alev yanıyorum bu yolculuk hazırlığında gün sayıyorum belirsizliğe bulutsu bir akşamda kaybediyorum kendimi uyuyan bir çocuğun yastığının altında arıyorum seni seni arıyorum seni aristo gibi içimde yaşatıyorum zamana karşı yarışan poetikam benim Kağan İşçen (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |
Bütünüyle çok güzeldi şiiriniz ama bu mısra hepimizin yaşadığı acıların aynası gibiydi adeta...
Sorgusuz, sualsiz, randevusuz, teklifsiz çıka geliyorlar...