Yitik - 50
“-ha! onu deyodum..; haklı olalak;
Haçça dezemgil bi kaş gün sonura caymış, onnar nişanı atınca barabar, anam da o takike onnarın boğularını atmış dedece(ği)zimin canı yanmış, zahar heş başga bi sıkıntısı yoğumuş gibi işini ğücünü burakmış el dememiş, eşik dememiş, böyük dememiş, gücçük dememiş.. “n’oldum-öldüm” ille böğün olmadı yarın bu iş olcak” demiş altını üsdüne etirmiş goca köyün uzağı yakın etmiş, doru atına atladığı ğibi köy-köy dolaşmış, çalmadık gapı gomamış ağaların, beylerin gonaklarını yerden evleri, tolları nayeti adamlar demiş ki “falanın varmadığına ben varımıyın “honun beğenmediğini hunun isdemediğini şonun almadığını ben alı(r) mıyın” herkeşler “nuh demiş, emme peygamber dememiş” hiş bi Alla(hı)n gulu da gızını bana verimkar olmamış; hiş bi ğız da bana varımkar olmamış müsebbibi öz be öz deyzem Gara Haçça olmaya ğedeydi dedemcileyin o ğün o iş bitceğmiş demek ki! nayeti biz de aldık gaştık bunu son tefi ! gene böyle bi(r) ğün; adamakıllı sovuk, bi ğüz ğünü gafalar eyi, söğdük-ğoduk has-öz dezem bana bu ğadak sahap çıkmış üsdümde emeği varımış demedik insafa mehremete boşverdik . gene heleşenklerinen barabar, gecenin leylisinde köye vardık.. mevzi aldık hu an da oldu sana yemin billah edeyin benim aklımda bişiy yok hala “senin Ğözel Elifden taha ğözel gardaşı adı neydi o feriğin?” boğazım garakdı “Fadime” dedim sırıdalak “Fadime de nası(l) emme” dedi “baya bildiğin ay-parçası” Hasan Ağam; evli barklı hiş yakışıyo(r) mu bu adama deyon aklımca demeye ğalmadı “abası olmazsa ğız gardaşı” deyincekleyin gafama “dank etdi” meğerem banaymış serde deliğannılık var ıccık da hinci ben bu adama ne deyeyin bereket anasıynan “de(ği)rmene ğetmişler” bi elden bi ele Mısırlıya evde güçcük gardaşları ğalmış oğlan tıpırtıya uyanmış “etişin gonşular can gurtaran yok muu” deye bi çığrındı kii yürek dayanır gibi deği(l) senin annacan popazı bulduk “etişin gonşular e(v)miizi yarmaya ğeldi Garra Gussduuk” taha dün “enişde” deye guca(ğı)mdan enmeyen çocuk içim elvermedi ben de izimin üsdüne gaşdım etdik bi(r) cahillik, hiş bi kimse çocuğun feryadına dönüp de bakmadı ağa herkeş gamışların arasından tığlayoru şahit olmak isdemeyyoru herkeşler alçak nerde ğaldı del(ik)annılık asalet, gonşuluk, mertlik ömrümce hu ana ğadak “ben yoğudum” desem de kimseye annadamadım kimseyi inandıramadım, bizimki de düpedüz şerefsizlik nerden bakarsan bak! yannış yapdım. Allah beni gahretsin toprak gabil etmesin” . |
Yüreğine emeğine sağlık
______________________________Selamlar