Yitik - 32
siz bilirsiniz
-32- “-belki bilmen, belki hatırlarsın;.. belki de duymadın bilmezsindir duymamışındır belki de ya(hu)t da duyduysan bile bilemen unudmuşundur.. hatırlayaman belki de hatırlamak isdeme(zsi)n emme Ismayıll bizimo(ğ)lan, ben nassı(l) unuday(ı)n” .. “-Halilce dedemin çobanıykana o şerefsiz, dutmuş emmimin garısını gaçırmış, yengem esger garısı o zamannar.. getdi-ğetdi zamannarı emmim hankı cep(h)ede bellisiz kimbili(r) kaş sene esgerliğ etmiş emmim yeddi seneyi ğeşmiş, Yalavaş şubesinden çağrılalı şehit mi oldu, başga bi(r) derde mi yakalandı yonusa yaşayo mu, yesir mi düşdü cavıra esgerden gaşdı mı? öyle ya; onca sene ter(h)is olma mı?.. ün-ses yok; efelere mi ğatıldı yonusa çetelere mi o vahtın behrinde kimbili(r) başına ne ğeldi bilen mi var; belki vuruldu belki başga bişi(y) oldu bilen milen yok o devrin behrinde . i(n)san “ekmek yediği gaba” sıçar mı elinden ekmek yediğin adamın ırzına ğelinine-ğızına, namısına yan bakar mı ne demez eller emme; demek kiyne oluyomuş böyle şeyler duyardık; inanmazdık yaşadık! annadık bek zorumuş vallahi dedem uykuyu düneği gaybetti zor’! başına gelmeyen ne bilsin Allah can düşmanıma tahi böyle bi erezillik gösdertmesin…” . o zamanın behrinde dedim ya o zamannar itde de, atda da bi keramet varıdı çobanda da, atda da avratda da bi asalet varıdı yalanımış! kimin aklına ğeli(r) evinden yallanan köpek hı? namısına yan bakmış!?, göz-go(y)muş emme akla gelmeyen başa geliyomuş . Allahın onaracağı, emmiceğizim esgerdeymiş; belki de bu durumları duyuncaklayın, gelememiş belki “yes etdi” aldı başını ğetdi, ne olup-olmadığının orasını Allah bili(r) . ne fakıt getti öte yanna, bilen mi var; nerde ğaldı bobacazımı da çürüğe çıkarmışlar!. yatalak, yalavaşdan iki ağaç dakmışlar beygire ben “bobam geldi” deyelek sevinirikene va?! ağzı var dili yok hesabı Allahın samıdı evin başköşesinde dayıma serili yatak garib-anam en böyükleri benin üş çocuğuna mı, yonusa yatalak bobama mı bakacak . ben beş altı-yedi yaşlarındayın, belki ıççık tırakalı emme Miyeser Gellebam da; hani! yedi köyün bi(r) gözeller gözeli Allah öğmüş yaratmış; ta öyle gabadayıydı basdığı yeri zangır zangır titirediridi dirayetli, dilektor, atdığını almaz gısmısı tir tir titirerdik yüzümüze baksa omzunda tüfek, belinde dabança garı dediğin garı öyle olacak valla! . bu şerefsizler üç ağaları bi(r) de kendi zopalaya döğe-çarpa Miyeser yengemi maksatları “guşağındaki altınnar”ı almışlar tollarının kapı arkasına gömmüşler dee üsdünü çamırınan bi ğözel suvaymışlar sonura aşırıvırıyollar Akşe(h)er yüzüne . anası sarımsak-bobası soğan adı üsdünde çoban variyeti olsa el gapısına çoban mı duru(r)du durup; bi(r) de hinciki hallarına bakacan.. Sarı Ağalar öyleynen ağğa olmuşlar işdee evel-evelden beri ağa bilirlerde onu-bunu baya bildiğin onun bunun çobanıykan(a) "sarı ağalar" deye nam saldılar goca Gaziri’ye . |
*** YİTİK - 32 *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...