_arşivden_

...


bir şiirlik an kadar uzaktın
an kadar içimde

ne çok sır verdim rüzgâra
ve tozuna yüz sürdüğüm hercai kayalıklara

ritmine ilahiler söylettim kalbimin
unutmasın diye seni
hasretini dağ doruklarından gökyüzüne dinlettim
bir ağacın gövdesine yalınayak sürdüm çığlıklarımı
vahşi bir karanlığın şerrine övgüler dizip
bağışlamasını diledim
tek kişilik kovuklarda bölündüm sabahlara
ses vermedi mi

sen yoksan "_kokma_" diye
sıkı sıkı tembih ettim bir çiçeğe
içimi yağmurlarla okudum toprağa
değmedi mi nefesine
buz tutan başkentimin sokaklarına gülüşünü yaktım
yörüngemde bir yıldıza bakarak yürüdüm gözlerine
el vermedi mi

cennetine mecburdu sevda
sevda ırakta mağdur
bir ibadet gibiydi seni yaşamak
düş bahçelerinde gezinen av oldu özgürlüğüm
suya yazdığım her kelimede zıpkın yedim
zorluğun cehennemiyle seviştim
bir gül gibi üşüdüm yüreğine
düşmedi mi

seni sol(u)dum bitimsiz satırlara
seni okudum ülkemin çamurlu çocuklarına
bir anka kuşu yalnızlığına kazıdım âşikâre isyânımı
bir aşk uydusunda
yüklü bir bulutun kanatlarına asılarak aradım seni
şiir şiir seni yağdım
kurgusuz bir özlemle sarıldım
eksilmenin sağanağında sana

bütün uyanışları sanaydı ömrümün
bütün göçleri sana
tabakamda gün sarıyordum durmadan
aylar geçiyordu
en ağır zamanlar geçiyordu
ben hiç geçmiyordum
geçemiyordum
biçâre çekiyordum içime seni
kimse bilmiyor
bir "sen" etmiyordu kimim kimsem
eşkiyalar gözünü dikiyordu zindanlarıma
körebe oynuyordum durmadan
kimsesizliğin gaddar gölgeleriyle

selalar okunurdu
bir fatiha bir yasinle emzirirdim hep
göğsümde biriken cenazeleri
sen sormasan da
bilmesen de sen
hayatın bu ürkünç sınavında
kızgın suratlı manzaraların sorularına çarpıyordum
İçinde yaşam iksiri olmayan cevaplar toplanıyordu
dilimin meydanlarında
dilim dilim dilinip yeniliyordum

bir tek ışığındı belki
ruhumun o intizarlı zincirlerini onaran
ve bir tek ellerin!
o ana şefkati ellerindi belki de
yetimhane kapısı yüzümün
o utangaç
o kızarıp duran repliklerini okşayan

betimsiz savrulan çöl artığı kumlarca
seni titreyip seni düşündüm
seni geçtim islerce bir alevin yok oluş sahnesinden

görmedin mi


...